Plotseling dook er een brief op. Een journalist van het FD die veel van deze zaak weet, meent dat ik daarin onware beweringen heb gedaan en meldt dat hij nog diezelfde dag iets gaat publiceren. Hij vraagt de NBA om een reactie. Ik heb geen herinnering aan de brief, het is ruim zes jaar geleden, en doe navraag bij BTB. Men vertelt mij dat de zaak nog onder de rechter is en herinnert mij aan mijn contractuele geheimhoudingsplicht die ook na mijn uittreden in 2015 voortduurt. Ik kan en mag niet inhoudelijk op deze zaak reageren. Ik respecteer de gemaakte contractuele afspraken en we hebben natuurlijk ook gewoon het fundamentele beginsel van vertrouwelijkheid.
Inmiddels weet ik iets meer; de brief volgde op een formele aansprakelijkstelling en dan is het gebruikelijk dat je de aansprakelijkheid gemotiveerd afwijst. Ik heb de ontwikkelingen in deze zaak niet meer gevolgd, maar ben zelf even gaan googelen en vond een latere uitspraak van de rechtbank waaruit blijkt dat het heel genuanceerd lag. Wat ik daar las wist ik op het moment dat het mij gevraagd werd niet, het was ook van ver na mijn vertrek bij BTB. Maar de FD-journalist die de zaak veel beter kent, moet dat toch ook geweten hebben. Het is een uit zijn context gehaalde brief.
De NBA heeft in haar reactie gezegd dat iedereen met ervaring krasjes heeft. Good judgment comes from experience, and experience comes from bad judgment. Toen ik net in Londen was begonnen, evalueerde ik op eenzame avonden mijn werkdag en keek wat ik goed had gedaan en wat niet. Ik leerde er veel van en na verloop van tijd was de score 90 procent. Dat gaf veel voldoening bij mij, maar ook veel tevredenheid en waardering bij de organisatie. Zou je alleen de fouten van een hele maand op een rij zetten, dan gaf dat uiteraard een teleurstellend beeld. Alleen door naar het totale plaatje te kijken kun je een goed oordeel geven. Met een 8 gemiddeld slaag je cum laude.
Ik zeg dit allemaal niet om de schuld bij de media te leggen, ik weet hoe dit soort dingen werken. Er is een veel bredere maatschappelijke ontwikkeling, waarbij iedereen over alles een mening moet hebben en er zijn vaak maar twee smaken: voor of tegen. De standpunten verharden en de bereidheid om elkaar in het midden te vinden neemt af. Op mijn eigen kantoor in Londen kon er niet meer over brexit worden gesproken omdat de emoties tussen de staf onderling te hoog opliepen. Via media en sociale media kun je standpunten en meningen delen, maar het is bijna onmogelijk om een dialoog aan te gaan. En dat is wel broodnodig om als samenleving verder te komen.
Dat geldt net zo goed voor de NBA. Ik vind dat onder het uitstekende voorzitterschap van Marco van der Vegte de NBA haar relaties met stakeholders enorm heeft verbeterd door de dialoog aan te gaan en met respect voor en vertrouwen in elkaar naar oplossingen te zoeken. Er is de komende jaren nog veel werk te verzetten en er zijn nog vele lastige thema's die opgelost moeten worden. En dat doe je niet door de verschillen uit te vergroten, maar door te vertrekken vanuit hetgeen waarover je wél consensus hebt. Met respect voor elkaar kun je dan de resterende verschillen van inzicht bespreekbaar maken en oplossen. Het is de enige manier om vooruit te komen. In ons internationale netwerk gaat het net zo en noemen we het progressive dialogue.
Waarom heb ik gesolliciteerd op de functie van voorzitter? Na een lange carrière waarin het accountantsberoep mij veel voorspoed heeft gebracht, voelde ik een morele plicht om iets terug te doen voor het beroep. Dat was mijn drijfveer om mij kandidaat te stellen. Ik heb jarenlang met voormalige AICPA-voorzitters gewerkt en wist dat dit geen gemakkelijke functie is. Dat wordt ook onderstreept door het feit dat zich slechts vijf kandidaten bij Ebbinge hebben gemeld. Het gaat niet alleen om kwaliteit en ervaring, maar ook en vooral om moed en de bereidheid het risico te accepteren dat je op enig moment onder vuur komt te liggen of wordt afgeserveerd.
Het was al uitermate moeilijk om iemand te vinden die dit wilde doen en het is er nu bepaald niet makkelijker op geworden. Wat enorm zou helpen is als binnen de beroepsgroep de rijen worden gesloten en de nieuwe voorzitter - wie dat ook wordt- vanuit een basis van breed gedragen vertrouwen kan werken aan het vergroten van consensus. Laten we stoppen met achterhoedegevechten die veel energie kosten en nergens toe leiden. Reik elkaar de hand en trek samen op. Dan kan de NBA snel heel veel bereiken, want er zijn vele goede en creatieve ideeën in onze beroepsgroep die we, door met elkaar in gesprek te gaan en door elkaar te inspireren, kunnen omzetten in een vernieuwende en verfrissende weg voorwaarts. Dat is wat ik voor ogen had, als het mij was gegund.
Ik denk niet dat de NBA, Ebbinge of mijzelf iets te verwijten valt over hoe dit traject is gelopen. Het is gewoon een ongelukkige en niet te voorziene samenloop van omstandigheden. Ik hoop dat de NBA snel een nieuwe kandidaat voor het voorzitterschap vindt en wil degenen die over de kwaliteiten en ervaring beschikken om deze moeilijke positie te vervullen, aanmoedigen om hun verantwoordelijkheid te nemen en naar voren te stappen.
Tot slot wil ik iedereen hartelijk bedanken die mij in deze moeilijke dagen een hart onder de riem heeft gestoken, het publiekelijk voor mij heeft opgenomen of op een andere manier steun heeft betuigd. Ik was overweldigd door jullie hartverwarmende reacties, die mij hebben doen beseffen dat ik integriteit nog steeds met een hoofdletter mag schrijven.
Bij uw eerste reactie op deze site vragen wij om een bevestiging.
Er is een bevestigingsmail naar het door u opgegeven e-mailadres gestuurd.
Jan de Rooy
Ook refererend aan de opmerking van Ton Nierop. Je kunt als controlerend accountant eigenlijk niet één organisatie vormen met andere vakgebieden, met een andere focus richting opdrachtgever ofwel het maatschappelijk verkeer. Als Ted Verkade voorzitter van een ‘audit only’ club was geweest, had hij nooit de (vermeende) misdragingen van collega’s op andere vakgebieden behoeven te verdedigen.
Marc Schweppe, Accountant.nl
@Guus Ham De betreffende reactie is op verzoek van de opsteller zelf inmiddels verwijderd.
Guus Ham
Ik zie in de reacties allerlei verwijzingen naar een uiting van mevrouw Sandra Schreuder van de Accountantskamer maar ik kan deze reactie niet (meer) vinden. Is daar een reden voor?
Arnout van Kempen
Mooi, iedereen weer lekker in de loopgraven?
Dat sommige mensen denken “wie niet 100% voor mij is, is 100% tegen mij” heb ik uit reacties op wat ik op LinkedIn schrijf al begrepen, en dat is prima natuurlijk.
Dat hier veel mensen het allemaal heel goed weten, ook mooi.
Maar ik zeg toch voor de zekerheid 1 ding: IEDEREEN die een paar handtekeningen verzamelt kan zich kandidaat stellen. En geloof me, ik heb het geprobeerd, binnen 24 uur had ik er 100. Zo moeilijk is dat dus niet.
Dus als nu eens iemand zich kandideert, wint, en dan de aanpassingen probeert door te voeren die hij/zij nodig vindt?
Het is maar een suggestie hoor, en overigens, ik doe het niet. Wegens ongeschikt, niet uit angst voor de pers of de leden.
Harry Mock RA
NBA benoemingen lijken toch veel op de Haagse achterkamertjespolitiek. Dat "de brief" tesamen met de hele Cyprusconstructie over het hoofd is gezien past in het beleid om betrokkenen bij fraude en faillissementen op hoge posten binnen de NBA te plaatsen. Ik heb het Bestuur al jaren geleden vergeefs verzocht het CV van een betrokkene aan te passen aan de werkelijke feiten . De drie beursgenoteerde fondsen met fraude en faillisement staan nog steeds niet op het CV. van deze betrokke die daar commissaris was, en een vervolging heeft afgekocht.
Tom Nierop
Sommige dingen zijn veel simpeler dan ze, vaak in een brei van verhullende woorden, worden voorgesteld. Wie het vertrouwen in een beroepsgroep wil herstellen moet onomwonden afstand nemen van activiteiten die tot het verlies van vertrouwen hebben geleid. Zoals het adviseren over fiscale acrobatiek door kantoren die tegelijkertijd het ‘publiek belang’ zeggen te dienen. Dit gaat niet om personen (Ted Verkade lijkt me een aardige en competente accountant) maar om het patroon. Dat moet worden doorbroken. Een bestuur (directie) dat dat niet inziet moet niet zeuren over de ‘toon’ van critici die daar - noodgedwongen uitwijkend naar een andere website - iets over zeggen. Dan begrijp je het gewoon niet. Probeer het gewoon eens met gezond verstand en met de waarheid. En met eerlijkheid. Dat werkt uiteindelijk altijd het beste, als je tenminste echt ‘het goede’ wilt.
Albert Bosch
Interessant om te zien hoe ik sommige punten anders lees dan anderen. Dat zegt iets over mij, en ieder ander moet die vraag voor zichzelf beantwoorden. Ik wil graag een paar punten inbrengen:
1. De tuchtrechtelijke veroordeling van de RA was volgens mij vanwege zijn rol als extern accountant, niet als bestuursvoorzitter. 2. Mevr. Schreuder geeft volgens mij aan welke algemene gedragingen van een AA/RA normaliter niet tot een gegrond tuchtrechtelijk verwijt leiden. Ik lees in haar reactie geen conclusies over de betreffende brief. 3. Ik ken de brief niet. De brief was blijkbaar een reactie op een ‘formele aansprakelijkstelling’, maar hoe ver die reikte, weten we niet. Ik kan mij voorstellen dat de advocaat het onderste uit de kan wil(de) slepen (diens goed recht) en daarbij maximale aansprakelijkstelling neer heeft gelegd. Als dat zo is, kan ik mij voorstellen dat BT daar tegengas op heeft gegeven. Ook als je fout zit, betekent dat niet dat je als enige en volledig fout zit. 4. De FD-journalist reageert op de persoonlijke noot van Ted Verkade. Hij wijst de FD-lezer erop dat Verkade verwijst naar een rechtszaak (waaruit blijkt dat het heel genuanceerd lag), maar “welke uitspraak hij bedoelt, vermeldt hij er niet bij.” Bijzonder dat Ted Verkade zegt door even te googleen een uitspraak te vinden, maar de FD-journalist lijkt deze uitspraak niet te kennen. Of kende de FD-journalist die wel, maar paste de uitspraak niet in de toon van het FD-artikel? Als Ted Verkade bluft, dan zal de FD-journalist dat eerdaags doorprikken. Horen we daar niets meer van, dan negeerde de FD-journalist een stuk informatie of hij wordt op openbaar brononderzoek afgetroefd door een niet-journalist, toch?
Het punt dat ik wil maken: we weten niet precies hoe de vork in de steel zit. Nuance ontbreekt in deze casus (iets waar ik zelf overigens ook wel eens moeite mee heb). Precies dát punt probeert Ted Verkade in zijn persoonlijke noot aan te geven, én “reik elkaar de hand en trek samen op.”
San Croonenberg
Achteruitkijken en alle ins en outs uitkristalliseren heeft m.i. weinig zin. Met een ALV op 14 juni a.s. in het vooruitzicht, waar de stemming over de benoeming van Christel Beckers en Ted Verkade en was beoogd, is het belangrijk dat alle stakeholders van de NBA nadenken over hoe de inrichting van de governance van de NBA wél kan bijdragen aan het terugwinnen van vertrouwen. Ik ben van mening dat er onafhankelijk bestuur én toezicht moet worden ingericht, met een heuse Raad van Commissarissen die de rol van werkgever, adviseur, toezichthouder en netwerker op zich neemt. Daarnaast een onafhankelijk bestuur met 2 of 3 leden die zonder last of ruggenspraak kunnen besturen. 'Wij van WC eend bevelen u WC eend aan" moet verleden tijd worden.
Jules Muis
Ik kan me helemaal vinden in de analyse van Jan-Willem Witz.
Dat gezegd hebbende, ik ben ook al lang over de gedachten heen dat alleen de braafste jongens/meisjes uit de klas in aanmerking mogen komen voor het voorzitterschap. Ik heb daarvoor te veel ook uitstekende mensen gekend die op de pijnbank van een tucht procedure zijn gelegd. Soms terecht, soms gewoon pech, soms om objectieve redenen, soms subjectief.
Maar daar is wel prealabele openheid van zaken voor nodig.
Een wat beschadigd boegbeeld, kan best een goed teken van ervaring zijn.
Verborgen gebreken, fnuikend.
R.J.A.M. Vromans
Waar ik nu benieuwd naar ben is of de destijds nieuwe (interim) bestuursvoorzitter van Baker Tilly Berk, in het kader van het puinruimen, up tempo een nauwkeurige en volledige lijst * heeft aangeleverd aan de Belastingdienst/de AFM/de FIOD/FIU-Nederland/etc. van alle vergelijkbare mogelijk ontoelaatbare fiscale constructies (een BTB standaardproduct lees ik) en daarna tevens ook direct afscheid heeft genomen van die betreffende cliënten en uiteraard haar eigen betrokken BTB-partners, senior medewerkers en fiscale adviseurs. Een vrijwillig aangeleverde lijst van welke BTB-medewerkers allemaal naar Cyprus e.d. zijn gevlogen en hun cliënten in de afgelopen 15 jaar is mogelijk ook nuttig als input of het puinruimen toereikend is geweest! Dat is ondubbelzinnige integriteit met HOOFDLETTERS.
Als dat toen gebeurt is, mijn respect, dat is dan van grote klasse en mag de heer Verkade dat kunstje graag ook bij andere accountantskantoren, met cowboys in hun gelederen, zo vaak als mogelijk herhalen. De NBA had als nieuwe beoogd voorzitter blijkbaar een pareltje gevonden en de NBA loftrompet 2021 kan wat mij betreft hem dan niet meer ontgaan dit jaar.
Ik ga er dan ook gemakshalve wel vanuit dat de zaak, die nu nog onder de rechter is snel zal worden opgelost naar volle tevredenheid van onze waakhond AFM en dan hoeft de accountantskamer waarschijnlijk ook niet meer te oordelen over deze of gene.
* Of speelde dit maar eenmaal bij BTB en had Spits Wallcoverings gewoon de pech dat het bij de eerste fiscale constructie van BTB al fout ging? Dat laatste wordt overigens over het algemeen geroepen door iedere illegale weedteller die voor het eerst voorgeleid wordt!
Jan-Willem Wits
Zoals Mark Donger terecht stelt, is het nogal 'bijzonder' dat de voorzitter van de Accountantskamer, Sandra Schreuder zich uit eigen beweging in deze discussie mengt. De directe voorganger van Verkade als bestuursvoorzitter, Romke van de Veen sneuvelde op de Cyprus-zaak en kreeg later een berisping opgelegd die ook bij het Cbb in stand bleef (zie: https://www.accountancyvanmorgen.nl/2020/05/19/berisping-romke-van-der-veen-ex-baker-tilly-blijft-staan/). We mogen aannemen dat Verkade in zijn rol als nieuwe bestuursvoorzitter zich daarom zeer bewust was van het wespennest van dit dossier en de risico's die hij net als zijn voorganger liep bij alles wat hij in deze zaak deed. De zaak zelf is nog steeds "onder de rechter" en daarom wil en kan Verkade hier niet verder op ingaan. Dat maakt het des te opvallender dat de voorzitter van de Accountantskamer wél de vrijheid neemt om haar visie te geven en concludeert dat het tekenen van de gewraakte brief "het te goeder trouw innemen van een civielrechtelijk standpunt" betrof. Natuurlijk is het aardig dat zij een collega-lid van de Accountantskamer zo te hulp schiet maar zou het niet verstandiger zijn geweest om iets meer afstand te houden, zeker omdat zij hier niet een persoonlijke visie geeft maar zegt met het gezag van de volledige Accountantskamer te spreken? Ook zou het haar hebben gesierd om de volledige context van deze zaak mee te nemen, dus inclusief de tuchtrechtelijke consequenties voor Romke van der Veen en het boetebesluit van de AFM, ook omdat zij nu bijval lijkt te geven aan de kritiek dat het FD over deze zaak selectief of zelfs 'hijgerig' zou hebben bericht.
Mark Dongor
De reactie van de voorzitter van de Ak is bijzonder. De tekenend accountant heeft namelijk met dezelfde overtuiging en hetzelfde civielrechtelijke standpunt de jaarrekening met die Cyprus constructie destijds goedgekeurd. Maar hij handelde uiteindelijk wel tuchtrechtelijk verwijtbaar en heeft een maatregel opgelegd gekregen. Dus die opmerking kan ik niet volgen.
Ik twijfel niet aan de bestuurlijke competentie van Verkade. Maar met Jan-Willem Wits ben ik het eens dat deze persoonlijke noot helaas geen blijk geeft van zelfreflectie. Want als het aan 'niemand' ligt maar aan de samenloop van omstandigheden.. dan hebben we helaas nog een lange weg te gaan.
jules muis
( II )
De toenmalige NIVRA Voorzitter, Wim Molenveld, en Vice-Voorzitter Jan Obers, zaten er duidelijk mee in de maag, en ik werd letterlijk op het matje geroepen.
Het kwam voor mij niet helemaal als een verrassing: betreffend NIVRA lid en zijn Interne Accountant hadden tijdens de werkzaamheden al eerder geprobeerd mij van de job te verwijderen, maar client en maatschap stonden pal achter mijn werk. Wat doe je met zo’n achterkamertjes poging? Terwijl de transactie nog wel met arbitrage pijn maar succesvol voor beide partijen was beslecht.
Dus, kont tegen de krib: Ik stelde het NIVRA bestuur voor mij terug te trekken, gegeven het publiek belang van een onbesproken Voorzitter in politiek turbulente tijden; maar wel op één voorwaarde: Klager zou bereid moeten zijn een tuchtklacht in te dienen, en de zitting zou openbaar moeten zijn.( Of dat laatste afdwingbaar was weet ik nog steeds niet).
Klager droop bij mededeling af.
En ik werd een geweldig spannende ervaring rijker, inclusief veel appreciatie voor het werk van het Instituut zelve. En voor mijn toekomstige bestuurs collega’s die deze zaak met behoud van rechte rug hebben afgehandeld.
Ik weet niet hoeveel andere incidenten zich met bestuursvoordrachten in de 30 jaar volgende jaren hebben afgespeeld. En kijk daar tegen aan als ik aankijk tegen het wapengeweld hier in de VS. Als je als gemeenschap, met al haar goede en slechte eigenschappen, toestaat dat iedereen zich tot de tanden bewapend, je voorbereid moet zijn op geregeld en massale pijn. Je veroordeelt de slachtoffers tot ‘collateral damage’.
Als je als accountants gemeenschap geen grenzen stelt aan inkomens verwachtingen, de commerciele prikkel alleen wil temmen met een spaghetti aan regels en protocollen, en niet door grenzen te stellen aan deze inkomsten verwachting, veroordeel je jezelf, en diezelfde gemeenschap tot herhaling van vervelende zaken, voor ied
jules muis
Misschien goed een perspectiefje te plaatsten bij dit gebeuren.
We gaan drie decennia terug.
Ik doe het in twee delen.
( I )
Ik werd in de herfst van 1990 voorgedragen als Voorzitter NIVRA 1991, als vervanger van Henk Neeleman die aanvankelijk candidaat was, maar vanwege zijn benoeming als Voorzitter van Ernst&Young Europe zich af moest melden.
Mijn voordracht ging pijlsnel, geen interviews, alles werkte binnen de informele afspraken sfeer van die tijd: Moret Ernst&Young, mijn maatschap, was ‘aan de beurt’, en werd geacht te leveren. Ik had niet eerder over de job nagedacht, en stond niet te springen. Maar er stonden voor 1991 grote politiek zaken op de agenda:
Het Geelhoed rapport, de neiging van de regering mee te gaan met de voorstellen van een gedwongen NIVRA/NOVAA fusie, de tegenzin binnen NIVRA en NOVAA daarmee in te stemmen; en, achteraf, in 1991, het lanceren van een Geelhoed-conform regerings wetsvoorstel, NIVRA en NOVAA uitreikend naar het Parlement over het hoofd van de regering heen, de geboorte van een unieke Initiatiefwet conform de wens van NIVRA/NOVAA, later kamerbreed aangenomen.
Wie laat de kans op een spannend scenario lopen? Dus ik zei ja, persbericht volgde.
Een paar dagen later belt een gerenomeerd lid van het NIVRA, Financieel Directeur van even even gerenonomeerd Nederlands grootbedrijf, de toenmalige Voorzitter van het NIVRA, dat dit feest niet door kon gaan: “ Muis hoort voor de tuchtraad, heeft zich professioneel schandelijk gedragen bij een balangrijke acquisitie van een bedrijfsonderdeel van zijn onderneming, als Nederlandse engagement partner van de koper”.
Jan-Willem Wits
Wat ik wat vreemd vind in de discussie hier is dat alles zich nu lijkt te richten op één brief die Verkade heeft ondertekend (inclusief de bijdrage van de voorzitter van de Accountantskamer) en niet over de bredere context van het AFM boetebesluit dat ziet op de periode van januari 2014 tot mei 2017 waarin, volgens de AFM, BTB "geen beheerste en integere uitoefening van haar bedrijf heeft gewaarborgd". Dat valt dus in de tijd dat Verkade bestuursvoorzitter (en beleidsbepaler) was en behelst dus meer dan een briefje dat de ceo al dan niet pro forma heeft getekend. Zie: https://www.afm.nl/nl-nl/nieuws/2018/juli/boete-btb-slechte-beheersing-integriteitsrisicos . Juist omdat Verkade zelf integriteit noemt, is het toch interessant om te weten hoe hij is omgegaan met het verwijt van de AFM dat de integriteit bij BTB niet goed werd bewaakt.
Wim Nusselder
Prachtig: "binnen de beroepsgroep de rijen [sluiten ... en ...] vanuit [...] vertrouwen [...] werken aan [...] consensus." Zou goed zijn als dat ook de insteek is tussen samenleving en professie en tussen professie en klanten. 'Auditen' (= mee-kijken) vanuit vertrouwen i.p.v. vanuit wantrouwen!
Een dubieus gebruik: "op een formele aansprakelijkstelling [...] is het gebruikelijk dat je de aansprakelijkheid gemotiveerd afwijst" Zonder je er ECHT in te verdiepen, zodat je je later niet meer herinnert dat je de (vermoedelijk door anderen voorbereide concept)brief ZELF ONDERTEKEND hebt??
De handtekening van een accountant moet inhoud hebben, anders moet de organisatie expliciet verantwoordelijkheid nemen (zodat de persoon daar ook niet noodzakelijk in zijn verdere carrière door achtervolgd wordt)!
Eric Cantineau
Zo op de keper beschouwd slaat Jan-Willem Wits de spijker op zijn kop. Bovendien lees ik uit de opmerking de rijen sluiten binnen de beroepsgroep niet de hang naar meer transparantie naar buiten, maar eerder we lichten het tapijt nog eens op en schuiven weer het een en ander onder en gaan verder. Iedereen doet zijn plas en we gaan verder hoe het was"
Lex van Almelo
"Na een lange carrière waarin het accountantsberoep mij veel voorspoed heeft gebracht, voelde ik een morele plicht om iets terug te doen voor het beroep. "
Kan dat niet als bestuurslid onder een externe voorzitter?
Freddy Holwerda
Schokkend hoe de heer Verkade toegeeft dat het blijkbaar in de juiste context gebruikelijk is om te liegen en te bedriegen, zolang dit maar met voldoende nuance omkleed is. De accountancy heeft zeker nog een lange weg te gaan! Het stuk zou daarnaast veel sterker zijn als er een referentie was gedeeld naar de rechtspraak waaruit deze nuance blijkt. Maar bovenal blijkt maar weer: al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.
Kees de Groot
Beste Ted,
'vaak maar twee smaken: voor of tegen' en 'maar het is bijna onmogelijk om een dialoog aan te gaan. En dat is wel broodnodig om als samenleving verder te komen.' ik ben het 100% met je eens. de dialoog wordt teniet gedaan door (te) veel mensen maar vooral door kranten en talkshows. Laten we allemaal werken aan een samenleving die de dialoog levend houdt.
Ton de Jong
Ook zonder dit evenwichtige relaas van Ted Verkade had ik al de indruk dat het FD een hijgerig stuk meende te moeten plaatsen over een bestuursvoorzitter die zes jaar geleden een formele handtekening had gezet onder een ongetwijfeld door juristen van zijn organisatie opgesteld verweer tegen een, naar overigens pas veel later bleek terechte, aantijging van een door een cliënt ingeschakelde advocaat. Absurd dat dit hem nu wordt nagedragen. Dat het huidige bestuur kennelijk nog steeds geen afstand neemt van de foute en inmiddels veroordeelde fiscale advisering is laakbaar maar valt Ted Verkade in het geheel niet te verwijten. De NBA loopt een begenadigd voorzitter mis.
R.J.A.M. Vromans
Best clever gevonden om in het kader van good corporate governance z’n eeuwigdurende contractuele geheimhoudingsplicht - “Wir haben es nicht gewusst” – dan maar te scharen onder het fundamentele beginsel vertrouwelijkheid.
Zonder de twee eerste alinea's is het verder een mooie persoonlijke noot.
Tjibbe Bosman
Mooie notitie Ted, groot respect voor je openheid en hoe je met de situatie bent omgegaan.
Jan-Willem Wits
Met deze reactie slaat Ted Verkade naar mijn mening echt de plank mis. Allereerst door toch een journalist de schuld te geven. Maar meer nog omdat er geen enkele reflectie zit op de 'Cyprus-zaak' waaraan het FD refereerde. De krant schreef dat BT tot op de dag van vandaag volhoudt dat er eigenlijk niets aan de hand was en iedere aansprakelijkheid afwijst (precies zoals in de gewraakte brief die hij ondertekende). Verkade had ook kunnen schrijven dat zijn collega-partner/fiscalist natuurlijk hartstikke fout zat met die illegale Cyprus-constructie, het een schande was voor een kantoor dat integriteit met een hoofdletter schrijft, dat het OM en de AFM terecht een forse tik uitdeelden, hij daarom als interim-voorzitter de hele tent op zijn kop heeft gegooid om herhaling te voorkomen en dat BT gedupeerde klanten die per abuis het domme advies van deze fiscalist volgden, probeert te helpen. Maar dat doet Verkade niet omdat BT dat kennelijk (nog steeds) volslagen onzin vindt... Door zich vierkant achter BT op te stellen in de Cyprus-zaak, wat natuurlijk mag, was hij dus niet geschikt als voorzitter van de NBA. Dat had de NBA al tijdens de selectie kunnen vaststellen en het is 'flauw' om nu het FD te verwijten dat ze het feestje verstoord hebben.
Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.
Aanmelden nieuwsbrief
Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.
