Henk Vlaming

Oregon, Amerika, daar stond Philippe Niewerth oog in oog met de legendarische tennisicoon John McEnroe, vol in de spotlights. Beide mannen waren ooit tennissers, maar nu was er geen bal, geen racket of zelfs maar een tennisbaan te bekennen. Wel was er een podium en daar kreeg Philippe een award uitgereikt van McEnroe. Niet voor zijn kortstondige loopbaan als tennisser, maar voor zijn verdiensten als accountant in business bij Nike.

"Ik was genomineerd vanwege het implementeren van een applicatie die op basis van de performance van de atleten en de contractuele informatie kon voorspellen welke marketingbedragen moesten worden betaald. Ik mocht naar Nike's hoofdkantoor in de VS afreizen. Een hoogtepunt, ik heb nu eenmaal die affiniteit met de sport. Alle evenementen en meetings ademen hier sport, dat vind ik bij geen enkel ander bedrijf."

Tennis was Philippes eerste liefde, als kind sloeg hij al ballen tegen een muurtje. In Nederland klom hij in de top 20. "Als jongen werd ik werd opgenomen in het bondsprogramma, dat betekende vijf keer trainen per week. Na schooltijd verkleedde ik mij in de auto. Andre Agassi en Pete Sampras waren mijn helden, ik spiegelde mij ook aan Richard Krajicek, die het prestigieuze toernooi van Wimbledon won. Wat zij droegen, droeg ik ook. Tien jaar was ik, toen al was Nike mijn sportmerk."

Grandslam spelen

Ook al had Philippe meer dan gemiddeld belangstelling en aanleg voor economische vakken, accountancy kwam nog niet in beeld. Na de havo ging hij voor een profcarrière in het tennis. "Ik wilde van mijn hobby mijn beroep maken. Ooit een grandslam spelen, dat was mijn droom."

Nooit kwam het ervan, ondanks zijn talent. In 2007 speelde hij in Israël zijn laatste buitenlandse toernooi. "In het internationale circuit heeft iedereen talent, daar gaat het niet alleen om aanleg maar ook om zaken als mentale hardheid en toewijding. Het solistische karakter van het tennis lag me uiteindelijk onvoldoende. Stond ik op een internationaal toernooi, verloor ik weer. Tegen mijn twintigste besefte ik dat ik een maatschappelijke carrière op moest bouwen."

De overstap naar de accountancy was onverwachts vloeiend. Gedurende zijn korte sportcarrière had Philippe sportmarketing gestudeerd aan de Johan Cruijff University, een hogeschool die studie en sport combineert. "Economische vakken lagen me goed, die gingen over tastbaarheid en meetbaarheid en dat vond ik interessant, meer dan het ongrijpbare van de marketing."

Toen een tennisvriend hem meenam naar PwC was zijn nieuwe bestemming bezegeld. "In teamverband cijfers analyseren en vertalen in een verhaal voor klanten, zonder door te schieten in econometrie. Die dag koos ik voor de accountancy."

Via een premaster werd hij toegelaten tot de opleiding accountancy aan de Vrije Universiteit en ging hij aan de slag bij PwC. "De teamactiviteiten, het leren, het sparren, ik voelde me na twee weken al deel van het bedrijf. Nooit voelde ik me er een nummer, hoe groot de groepen ook waren."

Geen makkie

"Niet dat het een makkie was, dat zeker niet. Door de week werken, vrijdag naar de universiteit, 's avonds studeren, het sociale leven in Amsterdam en dan ook nog tennissen, want dat bleef ik doen op een lager niveau. Het waren lange dagen, maar het werk motiveerde en de topsport heeft me de wilskracht om te presteren bijgebracht."

De vele mooie momenten waren de bevestiging voor zijn beroepskeuze, zoals de goede beoordelingen, de plezierige relaties met collega's, waarmee hij nog steeds contacten onderhoudt, de coaching en de kans om zich te ontwikkelen. "Niet alleen in vaktechniek, ook in softskills. Je kan als accountant wel een jaarrekening opstellen, maar zonder softskills word je nooit een goede manager die duidelijk maakt wat de cijfers betekenen."

'Het waren lange dagen, maar het werk motiveerde en de topsport heeft me de wilskracht om te presteren bijgebracht.'

Toch verliet hij de controlepraktijk voor hij zijn RA-titel had behaald. Zijn grote kans in de sport kwam via een vacature bij Nike, voor accountant in de sportmarketing. Philippe hapte toe, ook al was het de vraag of hij in de nieuwe omgeving kon afstuderen voor accountant. Bij Nike deed hij geen controlewerk en gaf hij geen accountantsverklaringen af.

"Maar ik had nog controle-uren van PwC en stelde bij Nike managementletters op, wat voor mijn opleiding meetelde als controlewerk. Jammer dat het zo complex is om als accountant in business de RA-titel te halen. De opleiding zou hiervoor meer ruimte moeten bieden. Ik raad elke student aan om eerst de RA-titel te halen in de accountancy en daarna pas de vleugels uit te slaan."

Kans niet laten lopen

"Maar ik kon de kans bij Nike niet laten lopen. Alles uit de sport, mijn passie voor het merk en mijn plezier in de accountancy kwamen hier samen. Wie weet wanneer er nog zo’n vacature zou komen."

Philippe's werk bestond uit het op juistheid controleren van de marketingkosten van sponsorcontracten met atleten, clubs en federaties. Het ging om een totale post van honderden miljoenen, bestaande uit uitgaven voor bijvoorbeeld financiële compensatie, gratis producten voor promotie en royalty's voor sporters.

'Wil ik ooit doorstromen naar een managementfunctie, dan is mijn titel nog steeds een pre.'

"Met calculaties en analyses legde ik de relatie tussen de performance van de atleten, clubs en federaties en de exposure die dat oplevert voor Nike, met de daarbij behorende compensatie. Ik genoot ervan, ik ontwikkelde mijn skills als accountant en ik had het gevoel betrokken te zijn bij sport, dat ik erbij was."

Philippe is inmiddels doorgestroomd naar de functie van Accounting Manager Inventory & Supply Chain. Naast de verantwoordelijkheid voor de verantwoording van de gerelateerde posten dragen zijn rapportages bij aan het soepeler laten lopen van de voorraadketen.

Titel is een pre

"Nog steeds zijn er raakvlakken met de accountancy, ik wil de titel van RA dan ook niet kwijt. Die draag ik met trots. En wie weet waarvoor ik die nog wil inzetten. Er zijn volop functies denkbaar waarin het opstellen van financiële analyses bijdraagt aan besluitvorming. Dan begeef ik me meer in de richting van de business controller. En wil ik ooit doorstromen naar een managementfunctie, dan is mijn titel nog steeds een pre."

"Word je accountant in business, dan is er geen uitgestippeld carrièrepad. Dat is anders binnen accountantskantoren, waar het eenvoudiger is om over te stappen van de ene naar de andere discipline. Daarbuiten zijn er ook kansen om als accountant waarde toe te voegen, maar je moet ze tijdig zien en actie ondernemen. Timing en beschikbaarheid, die maken dat jij als accountant in business je dromen waarmaakt."