Een bijl was een handig werktuig maar kwam ook prima van pas om anderen de hersens in te slaan. In essentie speelt hetzelfde nu Google Glass de wereld langzaam gaat veroveren. Of niet, dat blijft koffiedik kijken, maar het moet gezegd dat het nog niet erg snel lijkt te gaan met de adoptie. Zou het kunnen dat het gewoon een flop wordt omdat alleen een heel kleine avant-garde bereid is om zo'n ding op de neus te zetten?

Fans van de 'internetbril' zweren bij het ultieme gemak, anderen menen dat het nu definitief is gedaan met de privacy, omdat je bespied en gefilmd kunt worden zonder dat het in de gaten loopt. Het debat is soms best hevig en Google zelf heeft dan ook al adviezen gegeven over hoe je kunt voorkomen dat je geen zogeheten 'glasshole' wordt. Oftewel: welke omgangsvormen er nodig zijn.

Tegenstanders van het gadget hoeven echter niet alleen in hun lot te berusten maar krijgen nu  ook een wapen in handen. Nieuw-Zeelander Julian Oliver heeft namelijk speciale software gemaakt die automatisch Google-brillen herkent op draadloze netwerken - aan de hand van unieke nummers in de mac-adressen van de brillen - en de verbindingen vervolgens automatisch verbreekt. Hij bouwde zelfs een speciale wifi-router waar de software standaard op staat, de Cyborg Unplug.

Dergelijke sabotageacties zijn overigens ook van alle tijden. Want nieuwe technologie roept ook altijd verzetsacties op van zogeheten Luddieten. Die beweging startte toen in 1764 de Spinning Jenny werd uitgevonden, eigenlijk de eerste echte weefmachine. Textiel werd tot dan toe thuis gemaakt en mechanisering vormde dan ook een bedreiging voor de wevers. De Britse arbeider Ned Ludd was boos over het voortschrijden van de techniek en sloeg in een woedeaanval zijn weefgetouw kapot.

Ludd werd een mythische figuur. Als gevolg van zijn actie ontstond er een verzetsbeweging van techniekhaters die elkaar 's nachts ontmoetten om sabotageacties te beramen: de Luddieten. Julian Oliver is dus eigenlijk een moderne Luddiet.