De discussies hadden meestal betrekking op wat we nu gedrags- en beroepsregels en vaktechniek zouden noemen. Maar ook minder hoogdravende onderwerpen konden leiden tot debat.

Zo lezen we in het maartnummer van 1914 over een schermutseling over het tijdstip van de ledenvergadering. Die was tot en met 1911 altijd 's avonds gehouden. Maar, bij wijze van proef, werd de ledenvergadering vanaf 1912 in de middag belegd.

Tijdens de ledenvergadering van december 1913 vroeg de NIvA-voorzitter de aanwezigen of de middagvergadering moesten worden voortgezet, of dat het instituut weer terug moest keren naar de avondvergadering. De avond was volgens de voorzitter namelijk altijd beter bezocht geweest. En "zelfs het lid dat indertijd heeft voorgesteld om de vergadering op den middag te houden, prijkt door zijne afwezigheid".

Dat lid was J. Blaauw. En die reageerde twee nummers later als door een wesp gestoken.

Tijdens de laatste ledenvergadering was een stemming gehouden, waarbij de meerderheid zich voor de middag had uitgesproken. Maar het bestuur overwoog toch een referendum onder de leden, zodat ook de niet-aanwezige leden konden meebeslissen. Blaauw achtte het dan ook in zijn kwaliteit "van 'door mijne afwezigheid prijkend lid' mijn plicht de door den voorzitter gestelde vraag onder de oogen te zien".

Allereerst toonden de bezoekcijfers volgens Blaauw aan dat het onjuist was te stellen dat de avondvergaderingen beter werden bezocht. "Ware ik niet voor een dringende zaak van den trein weggeroepen, dan zou de opkomst in 1913, 31 zijn geweest."

"De opmerking, dat het lid, op wiens initiatief de middagvergaderingen zijn ingevoerd, zelf door afwezigheid prijkt, mag niet als bestrijding gelden. Ik kan toch onder geen beding aannemen, dat het Bestuur door het instellen van middagvergaderingen mij persoonlijk een genoegen heeft willen doen."

Bovendien was een avondvergadering "niet in overeenstemming met de beteekenis van onze vereeniging. Allereerst vestigt men naar buiten den indruk, alsof de leden geen genoegzame bewegingsvrijheid hebben".

Ook had vergaderen in de avond tot gevolg dat vanwege tijdgebrek belangrijke beslissingen in te korte tijd moesten worden afgehandeld.

"Het zou zelfs met het oog daarop overweging verdienen, den duur der vergaderingen te verlengen. Het Instituut kan in dit opzicht, een voorbeeld nemen aan de zustervereeniging de Nederlandsche Accountantsvereeniging, die hare vergaderingen reeds te 10 uur 's morgens aanvangt."

"Ten slotte nog dit, geen enkele vereeniging, die als het Instituut voor zich en hare leden een voorname plaats in de Maatschappij pretendeert, en welker leden slechts eenmaal per jaar bijeenkomen, beperkt zich voor hare jaarvergadering tot enkele avonduurtjes. Het Instituut heeft ook in dit opzicht het vaandel hoog te houden."

De redactie nam het in een nawoord op voor de voorzitter.

"De middagvergaderingen zijn gehouden na een daarover gehouden stemming. Wij zijn het dan ook niet eens met den heer B., dat de door den voorzitter gebezigde opmerking niet als bestrijding zou mogen gelden; wanneer het cijfer der bezoekers op de middagvergaderingen niet aanmerkelijk stijgt, is zeer zeker een voornaam argument voor het bijeenkomen overdag vervallen. Wij zeggen één argument want er zijn er meer; maar juist dit eene argument mag bestreden worden, door te wijzen op het gebrek aan bezoekers."

"Er is dan ook, naar onze meening geen aanleiding zich onprettig te toonen over een bon mot van onzen hooggeachten voorzitter. Het moest wel de aandacht trekken dat de heer B., die indertijd het houden eener middagvergadering vol vuur heeft bepleit, de beide daaropvolgende jaren afwezig was."