De redactie deed niet geheimzinnig over het tekort aan accountancy-gerelateerd nieuws en noemde het stukje 'Bladvulling'. Kwaad kon de aandacht voor taalbeheersing in ieder geval niet, want voor "het Accountantsexamen wordt toch ook Nederlandsche taal geëxamineerd, dus kan het misschien zijn nut hebben".

Volgens de auteur was het "opmerkelijk, dat de Nederlanders hun eigen taal vrij slecht schrijven". Dat gold echter net zo goed voor de Engelsen en Fransen, dus echt een typisch Nederlandse tekortkoming was het gelukkig niet.

Bovendien kon er onderscheid worden gemaakt tussen ernstige en minder ernstige fouten. "In het dagelijksche leven is het maken van een enkele fout niet zoo'n doodwond; ofschoon het wel een kijk geeft op de geestelijke standing van den euveldader."

"Geslachtsfouten tellen niet zoo zwaar; of men een weinig gebruikt woord vrouwelijk of mannelijk neemt, is niet erg, doch als men 'den vrouw' schrijft, zou dit zeker eenige bevreemding wekken."

"Ook de plaats, waar men schrijft, heeft zijn invloed op de beoordeling. In een briefje wegen de fouten niet zoo zwaar, als bijvoorbeeld fouten in een wetsartikel, of in een accountantsrapport."

Eén van de taalfouten waaraan de auteur zich in het bijzonder ergerde was het door elkaar halen van ‘te', ‘ter' en ‘ten'.

"'Ter Uwer verjaardag' vindt men hardnekkig op de ouderwetsche kopjes en op de taarten. De laatste zijn daarom echter niet minder gevraagd. In het Duitsch zou men zich geneeren om 'Zur Ihrer Geburtstagfeier' te schrijven doch in onze eigen taal haspelt men ‘te', ‘ter' en ‘ten' nog al eens door elkander."

"Onze voorzetsels regeeren tegenwoordig den vierden naamval, doch vroeger was dit niet zoo. 'Te' regeerde toen onder andere den derden naamval. 'Ter' en 'ten' zijn samentrekkingen van 'te der' en 'te den'. Staat er nu reeds een bepalend woord voor het zelfstandige naamwoord, dan kan daar geen lidwoord meer voorgezet worden. Men kan niet zeggen: 'te de uwer verjaardag' wel 'te uwer verjaardag'. Het is dus ten eenen male onmogelijk 'te' samen te trekken met een lidwoord, dat er niet staan kan. Het blijft dus 'te Uwer', 'te onzer' gevolgd door een zelfstandig naamwoord."

Dus denk daar alstublieft aan de volgende keer dat u een HEMA-taart met tekst bestelt.