In 1971 was een nieuwe rechtsvorm geïntroduceerd, de besloten vennootschap. Twee Kamerleden, KVP'er Van Zeil en Van Gorkum van de PPR, maakten zich zorgen over het grote aantal omzettingen van NV's in BV's en stelden daar vragen over aan de ministers van Justitie (Van Agt) en Sociale Zaken (Boersma).

Slagter geeft in zijn 'korte notitie' een fraaie beschrijving van het karakter van Kamervragen:

"Een gewone vragensteller getuigt door zijn vraag van onkunde en wil door het antwoord wijzer worden; een Tweede Kamerlid, dat een vraag stelt, geeft daarentegen vaak blijk te beschikken over een grote kennis en inside-information, die hem in staat stelt door zijn vraag in wezen kritiek op het beleid van de minister uit te oefenen. De beide hiervoor genoemde leden van de Tweede Kamer zijn echter teruggekeerd tot de oorspronkelijke functie van het stellen van vragen: hun vragen getuigen van grote onkunde op het terrein van het nieuwe vennootschaps- en ondernemingsrecht."

Zo vraagt het Kamerlid Van Zeil allerlei specificaties van aantallen vennootschappen, verdeeld naar aantallen werknemers en balanstotalen, hoewel deze gegevens, aldus slager "bij een omzetting van een n.v. in een b.v. geheel irrelevant zijn en derhalve aan het ministerie van justitie ook niet bekend kunnen zijn".

Volgens Slagter maakt Van Gorkum het echter nog bonter. Het Kamerlid wil dat de minister de Kamer zo snel mogelijk inlicht over de "zorgwekkende ontwikkeling die de vlucht van de Nederlandse naamloze vennootschappen in de besloten vennootschapsvorm heeft aangenomen". Aanleiding is de oprichting van AKZO Nederland BV. Van Gorkum vraagt zich af of hier sprake is van een 'oneigenlijk gebruik' van de nieuwe wetgeving.

Slagter: "Blijkbaar gaat Van Gorkum ervan uit, dat door deze omzettingen de publicatieplicht vermindert." Het tegendeel is echter het geval, legt hij uit. Vervolgens geeft hij een opsomming van de door de ministers genoemde motieven die ten grondslag kunnen liggen aan een omzetting van rechtsvorm. "Dit alles is door de wetgever voorzien en er is dan ook, anders dan Van Gorkum meende, geen sprake van een ‘zorgwekkende ontwikkeling'."